Spits

Sinds kort ga ik met de bus naar mijn werk. En als je met de bus naar je werk gaat dan lees je de Spits. Dat is nou eenmaal zo. De Spits is de Telegraaf onder de gratis kranten. Sterker nog: de Spits is de Telegraaf, de Telegraaf is de Spits. Kun je nagaan. Eerlijk gezegd lees ik de Spits alleen vanwege de daghoroscoop, dat is meestal iets van: “doe vandaag geen dingen waar je later spijt van krijgt.” En dat vind ik dan zo handig om te weten aan het begin van mijn dag! Vooral als je naar je werk gaat staat er soms iets heel handigs in als: “Het kan vandaag heel een hele hectische dag worden, maar er is altijd een collega die je helpt.”
Vorige week zat ik weer in de bus de Spits te lezen, maar dit keer stuitte ik op zeer ernstig artikel.

Man betaalt kind voor seks

Een man uit Delfzijl heeft volgens justitie meermaals seks gekocht van een 12-jarige jongen. De jongen nam kleine geldbedragen aan om sigaretten te kopen. Zo zou de jongen zelf verklaard hebben. Dat meldt De Telegraaf. (zie je wel, die twee werken samen)
Het slachtoffertje vroeg op het treinstation van Delfzijl sigaretten aan passanten. Toen hij het aan de 40-jarige verdachte vroeg, liep deze met hem mee en vroeg of hij misschien zin had in seks. De jongen kreeg toen 10 euro voor bewezen diensten.

Dat is toch verschrikkelijk! Wat moet een 12-jarige jongen nou met sigaretten? Dat is toch hartstikke verboden in Nederland? Je moet toch minstens 16 zijn! Ik begrijp niet dat ze dit homoseksuele kutjoch, dit straatschoffie, dit pooierschooiertje niet meteen in de bak gooien voor illegaal drugsbezit! Waar moet dit heen met de wereld? En daar wordt dan er een goedverzorgde, belastingbetalende, onschuldige 40-jarige man voor gestraft. Het moet toch niet gekker worden!

Eerste schooldag

Ik kan het mij nog goed herinneren, mijn eerste schooldag op de middelbare school. Je komt net van groep 8 waar je een veilige omgeving om je heen hebt gebouwd. Ik had een leuk groepje vriendinnen en het schoolwerk kon ik ook makkelijk aan. Maar dan moet je opeens naar de middelbare school. Dat is spannend en uitdagend ,maar je kent er bijna niemand en je weet niet waar je moet gaan zitten. De leraren zijn nieuw en de vakken ingewikkeld.

De dagen voor mijn eerste schooldag heb ik urenlang voor de spiegel gestaan om te bedenken wat ik aanmoest. Het gaat toch om de eerste indruk! Wat is de handigste tas om mee te nemen? Hoe zullen mijn klasgenootjes zijn en hoe kun je jezelf het beste profileren? Kijk je de kat uit de boom, of ben je meteen de clown van de klas? Hoeveel zware boeken zal je krijgen en wat is het stoerste kaftpapier? Welke smaak kauwgom is het lekkerst en welke mascara is het meest waterproof om mee door de regen fietsen?

Een eerste werkdag bij je nieuwe baan is eigenlijk precies hetzelfde als een eerste schooldag. Je komt op een nieuwe plek met nieuwe collega’s en je hebt geen idee hoe het zal gaan lopen. Zo’n eerste werkdag had ik afgelopen maandag. De avond ervoor had ik weinig geslapen. De hele nacht dacht ik na over hoe het zou gaan, of ik het er leuk zou vinden en of ik wel geschikt was voor het werk. Moet ik nette kleding aan of gewoon informeel? Hoe is mijn baas en krijg ik leuke collega’s? Ik vond het spannend, uitdagend en eng om weer aan het werk te gaan. Maar ik had er zin in! Net als mijn eerste schooldag.

Vreetdagen

De feestdagen zijn weer voorbij. Of beter gezegd: de vreetdagen zijn voorbij. Een maand lang hebben we ons met z’n allen volgevreten aan chocoladeletters, kerstkransen, speculaaspoppen, marsepeinballetjes, banketletters, gourmetschotels, oliebollen en appelbeignets. Ben ik iets vergeten? O ja, en gevulde eitjes! En nu gaat het grote lijnen weer beginnen. Nederland heeft massaal ‘goede voornemens’ en de reclames van Weight Watchers en afslanktabletten vliegen je om de oren. Waarom heet het eigenlijk goede voornemens als iedereen er een hekel aan heeft en er na een maand alweer de brui aan geeft? Het zijn eerder ‘vervelende voornemens’ of ‘onhaalbare voornemens’. Je kunt veel beter een voornemen kiezen waarvan je zeker weet dat je je eraan gaat houden en dat je succesvol zult zijn. Bijvoorbeeld: Ik ga iedere avond slapen of ik blijf bonbons van de Hema eten. Dat is tenminste haalbaar.

Het is niet alleen de schuld van de feestdagen dat je zoveel eet. Het zijn vooral de dagen erna. Ik koop nauwelijks chocoladeletters en marsepein voor Sinterklaas. Ik vind het te duur en ik eet het wel als ik bij iemand op bezoek ben. Maar na Sinterklaas begint de ellende pas! Dan liggen er bakken vol snoepgoed bij de kassa met 50 procent korting. Ik kan mezelf dan echt niet weerhouden om minstens 5 kilo in te slaan. Hetzelfde heb ik na de kerst. De Albert Hein heeft rond de kerst altijd Excellent producten. Dat is gewoon vlees of chocola of ijs, maar dan in een luxere verpakking en twee keer zo duur. Na kerst en oud en nieuw gaan die in de uitverkoop en dan koop ik me scheel aan Sint Jacobschelpen in truffelsaus en diepvries flensjes. Het ligt nu nog steeds in de vriezer, ik heb geen idee wanneer ik het op moet eten.

En dan in januari ben je eindelijk verlost van de feestdagen en verlost van het eten. Maar niet voor lang! Begin februari is mijn moeder jarig, eind februari is mijn broer jarig. Dat gaat natuurlijk gepaard met veel taart, toastjes en chocola. Maart is mijn schoonzus jarig, april is het Pasen. Dan koop ik eerst een of twee zakjes paaseieren en na Pasen koop ik in de uitverkoop het hele schap leeg. Dan krijgen we Koninginnedag, dat is niet perse veel eten maar wel veel drinken. Na Koninginnedag zijn de oranjetompouces in de uitverkoop en dat moet ik er mooi even vier opeten in mijn eentje want Sterre lust ze niet. Na Koninginnedag heb je een maandje rust tot juni want dan is het Pinksteren. En ja, er zijn echt een heleboel mensen die tegenwoordig aan een Pinksterontbijt of een Pinksterdiner doen. In juli is mijn vader jarig, weer taart. Dan komt de zomervakantie eraan, dat is ook een tijd van kamperen in Frankrijk en lekker veel wijn en brie nuttigen. September ben ikzelf jarig, een moment om veel te veel eten in te slaan om het vervolgens in de dagen erna allemaal zelf te moeten opeten. Oktober is een rustmaand. In oktober is er niets waardoor ik veel zou moeten eten. In november komt Sint Maarten. En dan denk je: Sint Maarten, Sint Maarten, dat is toch voor kinderen? Ja dat klopt. Maar als je drie zakken mini mars, snikkers en twix in huis haalt, en er komen maar twee kinderen aan je deur, wie moet dan alles opeten? Juist ja, ik! Na Sint Maarten komt Sint Nicolaas en is mijn broer jarig, en dan is het hele cirkeltje weer rond.

Conclusie: eigenlijk kan ik alleen in de maanden januari, mei en oktober actief diëten. Tenzij ik natuurlijk een ander geloof ga aanhangen zodat ik niet meer geloof in kerst of in Sinterklaas. Uiteraard zijn de verjaardagen van de familieleden variabel dus kijk dit na als je je eigen dieetschema maakt. Mocht je een grote familie hebben: sterkte!