Vreetdagen

De feestdagen zijn weer voorbij. Of beter gezegd: de vreetdagen zijn voorbij. Een maand lang hebben we ons met z’n allen volgevreten aan chocoladeletters, kerstkransen, speculaaspoppen, marsepeinballetjes, banketletters, gourmetschotels, oliebollen en appelbeignets. Ben ik iets vergeten? O ja, en gevulde eitjes! En nu gaat het grote lijnen weer beginnen. Nederland heeft massaal ‘goede voornemens’ en de reclames van Weight Watchers en afslanktabletten vliegen je om de oren. Waarom heet het eigenlijk goede voornemens als iedereen er een hekel aan heeft en er na een maand alweer de brui aan geeft? Het zijn eerder ‘vervelende voornemens’ of ‘onhaalbare voornemens’. Je kunt veel beter een voornemen kiezen waarvan je zeker weet dat je je eraan gaat houden en dat je succesvol zult zijn. Bijvoorbeeld: Ik ga iedere avond slapen of ik blijf bonbons van de Hema eten. Dat is tenminste haalbaar.

Het is niet alleen de schuld van de feestdagen dat je zoveel eet. Het zijn vooral de dagen erna. Ik koop nauwelijks chocoladeletters en marsepein voor Sinterklaas. Ik vind het te duur en ik eet het wel als ik bij iemand op bezoek ben. Maar na Sinterklaas begint de ellende pas! Dan liggen er bakken vol snoepgoed bij de kassa met 50 procent korting. Ik kan mezelf dan echt niet weerhouden om minstens 5 kilo in te slaan. Hetzelfde heb ik na de kerst. De Albert Hein heeft rond de kerst altijd Excellent producten. Dat is gewoon vlees of chocola of ijs, maar dan in een luxere verpakking en twee keer zo duur. Na kerst en oud en nieuw gaan die in de uitverkoop en dan koop ik me scheel aan Sint Jacobschelpen in truffelsaus en diepvries flensjes. Het ligt nu nog steeds in de vriezer, ik heb geen idee wanneer ik het op moet eten.

En dan in januari ben je eindelijk verlost van de feestdagen en verlost van het eten. Maar niet voor lang! Begin februari is mijn moeder jarig, eind februari is mijn broer jarig. Dat gaat natuurlijk gepaard met veel taart, toastjes en chocola. Maart is mijn schoonzus jarig, april is het Pasen. Dan koop ik eerst een of twee zakjes paaseieren en na Pasen koop ik in de uitverkoop het hele schap leeg. Dan krijgen we Koninginnedag, dat is niet perse veel eten maar wel veel drinken. Na Koninginnedag zijn de oranjetompouces in de uitverkoop en dat moet ik er mooi even vier opeten in mijn eentje want Sterre lust ze niet. Na Koninginnedag heb je een maandje rust tot juni want dan is het Pinksteren. En ja, er zijn echt een heleboel mensen die tegenwoordig aan een Pinksterontbijt of een Pinksterdiner doen. In juli is mijn vader jarig, weer taart. Dan komt de zomervakantie eraan, dat is ook een tijd van kamperen in Frankrijk en lekker veel wijn en brie nuttigen. September ben ikzelf jarig, een moment om veel te veel eten in te slaan om het vervolgens in de dagen erna allemaal zelf te moeten opeten. Oktober is een rustmaand. In oktober is er niets waardoor ik veel zou moeten eten. In november komt Sint Maarten. En dan denk je: Sint Maarten, Sint Maarten, dat is toch voor kinderen? Ja dat klopt. Maar als je drie zakken mini mars, snikkers en twix in huis haalt, en er komen maar twee kinderen aan je deur, wie moet dan alles opeten? Juist ja, ik! Na Sint Maarten komt Sint Nicolaas en is mijn broer jarig, en dan is het hele cirkeltje weer rond.

Conclusie: eigenlijk kan ik alleen in de maanden januari, mei en oktober actief diëten. Tenzij ik natuurlijk een ander geloof ga aanhangen zodat ik niet meer geloof in kerst of in Sinterklaas. Uiteraard zijn de verjaardagen van de familieleden variabel dus kijk dit na als je je eigen dieetschema maakt. Mocht je een grote familie hebben: sterkte!