Marsmannetjes

Vandaag rees de vraag weer eens op: Is er meer leven in het Heelal? Waarop het antwoord is: Natuurlijk! Alleen zijn het waarschijnlijk geen groene marsmannetjes met drie ogen en vier tepels zoals we in films zien. Waarschijnlijk zijn het eencellige dieren die niet eens zuurstof of water nodig hebben. Misschien zijn er op andere planeten wel hele andere stoffen en moleculen waaruit leven kan ontstaan. Je weet het niet. Theo Maassen heeft het ooit eens leuk verwoord: “Waarom zijn wij opzoek naar buitenaards leven? Als ze dommer zijn dan wij dan wil ik er niets mee te maken hebben. Als ze intelligenter zijn dan wij dan vinden zij ons eerder.”

Ik heb zelf een ander idee over hoe het Heelal in elkaar zou kunnen zitten. Het begon natuurlijk met de Big Bang en sindsdien deint het Heelal nog steeds uit. Stel nou dat alles aan de rechterkant van de kern van het Heelal er exact hetzelfde uitziet als de linkerkant. Dat het een symmetrisch Heelal is. Dat betekent dus dat er aan de andere kant van het Heelal ook een zonnestelsel is met een Mars, een Venus en een Aarde. De aarde daar is op precies hetzelfde moment ontstaan als onze aarde en staat net zover van de zon. Daardoor heeft het exact dezelfde evolutie gehad. Dinosauriërs, ijstijden, tweede wereldoorlog, alles is precies hetzelfde gegaan als bij ons. Dezelfde apen zijn geëvolueerd naar mensen. Dezelfde mensen hadden seks met elkaar op precies hetzelfde moment waardoor dezelfde spermatozoïde aankwam bij hetzelfde eitje waardoor er twee precies dezelfde kinderen uit zijn geboren. Op hetzelfde moment zijn elektriciteit en internet uitgevonden. Zelfs de ontdekking van Amerika en Australië hebben op beide planeten op hetzelfde moment plaatsgevonden.

En nu denkt u misschien dat ik de enige ben die dit denkt. Maar aan de andere kant van het Heelal zit ook een Nienke die op precies hetzelfde moment een column zit te schrijven op het internet en deze bijzondere ontdekking doet. Zij heeft net als ik dagen zitten te dubben waarover ze in hemelsnaam een column over moest schrijven. We hebben allebei dezelfde ouders, zijn op dezelfde datum en tijd geboren en we zitten op precies hetzelfde moment op een Ikea bank in een roze fleece trui met een veel te dikke kat op schoot. Stel nou dat het ooit zover komt dat we naar de andere kant van het Heelal kunnen reizen en ik mijn dubbelganger kan ontmoeten. Hoe zal dat zijn? Het zou net zijn alsof ik thuis kom want alles is precies hetzelfde. Zou ze er echt hetzelfde uitzien als ik? Of is ze toch een groen slijmerig wezen met drie ogen, vier tepels en kieuwen om te ademen in zwavel? Tja, ik zal het waarschijnlijk nooit weten.

Tip voor een Sinterklaasgedicht

Beste Kees,

Sint zat dit jaar weer te bakkeleien
Wat hij nou weer voor je moest breien
Maar zoals je weet zit Sint niet snel in een zak met as
Daarom ging hij op pad in de stad met zijn boodschappentas
Bij de kunstuitleen vond hij een natuurgetrouwd schilderij
Van een koe in een wei
Maar dat schilderij is te leen voor heel even
En hij wil niet met een scheve schaats worden aangekeken
Toen ging er een lampje bij hem rinkelen
En spurtte hij naar de dierenwinkel
Hij zag mooie reptielen met schuttingkleuren
Maar bedacht zich dat jij niet kan tegen die geuren
Hij zag ook een cavia met veel haar
Maar ja, daar kraait geen hond naar!
Hij vond een boek over de ovulatietheorie van Darwin, maar dat was in het Spaans
En ook al spreekt Sint dat vloeibaar, hij weet dat jij dat niet verstaat
Daarom liep hij weer naar buiten waar het regent dat het pijpt
Sint werd er een beetje moederloos van, ik hoop dat je dat begrijpt
Hij had nog steeds geen cadeautje dus
En hij wil je ook niet dood maken met een blije mus
Pak je borst maar vast, Sint heeft een cadeau voor je gevonden
Je wordt hiervan vast en zeker opgewonden
Je kijkt alsof je vuur ziet branden
Dus pak het maar snel uit met je handen!

Liefs

Sint

En

Piet

Aldi

Sinds ik geen auto meer heb is boodschappen doen een stuk lastiger geworden. En als mijn fietsband dan ook nog een lek is, en ik niet de kwaliteiten bezit om deze zelf te repareren (zo ver voor zelfstandige vrouw), dan wordt het toch wel lastig. Meestal heb ik voor mezelf niet zoveel nodig. Ik haal een brood, twee paprika’s en een zak kattenvoer. Maar deze week had ik een feestje dus moest ik wel meer in huis halen.

Ik liep met een boodschappenwagen door de Aldi. De Aldi is zo’n typische supermarkt waar je altijd meer spullen koopt dan je nodig hebt. Tip nummer 1: Pak nooit een boodschappenwagen als je daarna de spullen moet tillen. Je hebt namelijk niet door hoeveel je in het karretje stopt. Ik pakte twee flessen wijn, een paar pakken sap, frisdrank en toen moesten er nog etenswaren bij. Je kunt je misschien voorstellen hoe ik met twee zware tassen naar huis liep: strompelend. Ik had het gewicht van de drinkwaren verdeeld over twee tassen waardoor ze allebei zwaar werden. Het handvat van de tas sneed in mijn hand en ik moest regelmatig de tassen op de grond zetten om mijn handen te ontzien. Tip nummer 2: Maak altijd één tas zwaarder dan de andere zodat je van hand kan wisselen tussendoor.

En daar liep ik over straat, met twee loodzware tassen. Er leek geen einde aan te komen. Ik liep de hoek om en daar verscheen mijn flat aan de horizon. Eindelijk was ik in de buurt. Hernieuwde energie gierde door mijn lichaam. Bijna thuis! Ik opende de deur van mijn flat en liep naar de lift. Uitgeput zette ik de tassen op de grond en drukte op het lift knopje. Na vijf minuten was er nog steeds geen lift. Ik drukte nogmaals op het knopje. Er gebeurde niets. Lift stuk! Nu moest ik vier verdiepingen met de trap omhoog. Tip nummer 3: Controleer altijd de lift van je flat voordat je boodschappen gaat doen. Uiteindelijk heb de trappen getrotseerd door op elke verdieping vijf minuten pauze te houden. Ik was eindelijk thuis.

Nu begrijp ik waarom huisvrouwen een ‘boodschappenauto’ hebben, het is gewoon niet lopend te doen als je een heel gezin moet voeden. Tip nummer 4: vind een rijke man, zorg dat hij een leuk autootje voor je koopt en ga lekker shoppen bij de Aldi.

Fruit vs Groente

Aardbeien zijn lekkere vruchten. Het nadeel van aardbeien is dat ze maar een kort seizoen lekker zijn en vrij prijzig kunnen zijn. Ook vind ik het groene kroontje bovenop erg vervelend want als je het er af haalt blijf je altijd zo’n hard wit puntje achter die ik er dan met mijn nagels probeer uit te pulken. Dat lukt vaak wel maar dan worden wel mijn nagels vies. Sinaasappels zijn helemaal erg wat dat betreft. Vooral de zogenaamde handsinaasappels, welke idioot heeft dat bedacht? Die kan je dus met je handen schillen. Er blijven overal oranje stukjes sinaasappel onder je nagels zitten. Niet echt een fruitsoort die je makkelijk in je lunchpauze kan eten dus. Wat dacht je van grapefruit? Ik heb geleerd om een grapefruit doormidden te snijden en vervolgens de partjes met een lepeltje uit te lepelen. Na het eten van een grapefruit ben je een half uur verder en zitten je handen en armen onder het kleverige sap. Ik noem dit soort fruit ‘thuisfruit’, omdat je het niet makkelijk buitenshuis kan eten. Maar zelfs thuis vind ik het veel te veel gedoe om het te gaan eten.

Dan heb je ook nog ‘zuurfruit’. Al het fruit kan in principe zuur zijn en ik heb daar een fobie voor. Als ik een heerlijke druif in mijn mond stop en hij blijkt zuur te zijn dan staat het kippenvel op mijn rug. Daarom heb ik een soort angst voor het eten van fruit. Bij appels weet je meestal wel welke je moet hebben. Je zal mij nooit blij maken met een Granny Smit, maar een Jonagold vind ik wel lekker. Alleen kunnen ze soms heel meelderig zijn en dan ben ik er ook snel klaar mee. Ik heb af en toe een periode waarbij ik denk: ik ga fruit kopen, want dat is gezond. Vervolgens ligt mijn fruitmand vol en ik eet er niets uit. In het begin ben ik bang dat ze nog niet rijp zijn, vervolgens vrees ik dat ze zuur smaken en daarna ben ik bang dat ze bedorven zijn omdat ik het al zo lang heb laten liggen. Uiteindelijk ligt alles lekker te beschimmelen wanneer ik het in de prullenbak gooi. Nee, fruit eten is niet aan mij besteed.

Neem nu groenten. Groenten zijn eigenlijk al een stuk makkelijker en schoner in gebruik. Ten eerste moet je de meeste groenten koken. Dat vind ik prettig omdat je je dan niet verplicht hoeft te voelen om het mee te nemen naar je werk of als je een dagje naar de Efteling gaat. Je gaat niet op je werk een witlof schotel maken. De groenten die je wel mee kan nemen, zoals tomaat en komkommer, eten makkelijk en hygiënisch weg. Spruitjes kan je lekker schillen en koken, sla kan je wassen en in een kom doen, spinazie kan je uit de zak zo in je wokpan werpen. Dat is toch allemaal veel makkelijker dan een kiwi uitlepelen? Maar toch zit er ook een nadeel aan groenten: het is zo godsgruwelijk duur! Een paprika bij de Albert Hein kost al gauw een euro en een aubergine 2,50 per stuk!

Daarom hou ik het liever bij eten wat makkelijk is in gebruik, niet gekookt hoeft te worden, snel je honger stilt, goedkoop is, veel anti-oxidanten bevat (wat dat ook mag betekenen) en natuurlijk heerlijk smaakt. Iedereen weet waar ik het nu over heb: Chocola.
Chocola is de remedie voor alle problemen. De persoon die chocola heeft bedacht mag wat mij betreft de Nobelprijs voor de vrede krijgen. Het heeft mij vele malen getroost als ik liefdesverdriet had of wanneer ik ongesteld was. Het is het ideale verjaardagscadeau en perfect bij een kopje thee. Zonder chocola had mijn leven er heel anders uit gezien. Daarom draag ik nu graag het volgende gedicht op aan chocola.

Chocola
Je smelt zacht op mijn tong
Ik krijg een warm gevoel van binnen
Ik weet niet waarom
Maar ik wil je graag beminnen
Je zoete, bittere smaak vind ik zo fijn
Daarom wil ik je bezitten
En ook al weet ik dat er vele slaven nodig zijn
Van mijn chocola zal ik altijd genieten