donderdag 3 juni 2010

Goed doel

Laatst werd er bij me aangebeld en toen ik de deur open deed stond daar een overenthousiast meisje met een paarse map met folders en een legitimatiekaart om haar nek. Naast haar stond een zeer zwijgzame jongen.

Overenthousiast meisje: Hoi, ja wij hebben al de hele flat doorlopen! Dit is echt een grote flat!
Ik: Ja ik zag net ook al iemand lopen.
Overenthousiast meisje: O dus je weet al waar het over gaat?
Ik: Nee, ik heb geen idee.
Overenthousiast meisje geeft mij een wereldkaart met een aantal ingekleurde landen: De oranje en de rode landen zijn de landen die wij steunen. Kent u één van deze landen?
Ik: Ja ik ben daar weleens geweest.
Overenthousiast meisje: O echt?!? Welke landen dan?
Ik bekijk snel de kaart: India en Zuid-Afrika.
Overenthousiast meisje: Ben je in India geweest??? O daar wil ik ook zo graag naar toe als ik het geld zou hebben. Maar het is wel duur hé?
Ik: India is niet zo duur hoor.
Overenthousiast meisje: Nee dat klopt India zelf is niet zo duur, maar het vliegticket is wel heel duur hè! Als je daar eenmaal bent kan je het zo duur maken als je zelf wilt, maar de tickets hebben een vaste prijs. Mag ik wat vragen? Waar heb jij die bril vandaan? Ja sorry, als ik iets zie wat ik leuk vind dan moet ik dat meteen zeggen. Ik heb namelijk contactlenzen omdat ik geen leuke bril kan vinden, maar ik vind jouw bril echt mooi.
Ik zet mijn bril af: Hij is al twee jaar oud maar ik heb hem bij de Brilservice vandaan. Het is een Ralph Lauren.
Iets minder enthousiast kijkend meisje: O dat is een hartstikke dure bril.
Ik: 200 euro ofzo.
Overenthousiast meisje: O daar heb ik geen geld voor, maar ik vind het echt een hele mooie bril! Ja sorry hoor, ik praat een beetje veel, maar als ik iets leuk vind dan kan ik mezelf niet inhouden.
Ik tegen de jongen: Jij bent hartstikke stil, misschien moet jij het woord doen.
Overenthousiast meisje: Nee, hij loopt mee om te kijken hoe het moet.
Ik: O… maar waar gaat het over?
Overenthousiast meisje: Nou wij zamelen geld in voor deze arme landen, want die mensen hebben hulp nodig, maar we geven ze geen geld of goederen. Weet je waarom we dat doen?
Ik: Vanwege corruptie?
Overenthousiast meisje: O wat een goed antwoord!!! Ja inderdaad, als je geld of goederen stuurt komt het niet terecht bij de mensen die het echt nodig hebben. En dat vinden wij echt héél erg. Dus wij doen het anders, wij sturen kennis (ze wijst met haar vinger naar haar hersenen). We sturen mensen met kennis naar die landen om ze op te leiden. We willen dat ze een toekomst kunnen opbouwen en ons uiteindelijk helemaal niet meer nodig hebben. Maar om mensen met kennis die kant op te sturen dat kost echt zoveel geld! Dus we vragen een kleine bijdrage van de buurt om een project te steunen. En we vragen echt geen duizenden euro’s want dat heeft bijna niemand. Heeft u duizenden euro’s?
Ik: Nee, ik heb geen duizenden euro’s.
Overenthousiast meisje: Nee dat bedoel ik!!! Dus daarom moeten we met de hele buurt een klein beetje bijleggen zodat we wél het geld bij elkaar krijgen. We vragen per week een bedrag van een colafles! Dat is toch helemaal niks???
Ik: …
Overenthousiast meisje: Dus ik ga er vanuit dat u mee doet!
Ik: Nou… (lichte twijfel)… ik geef ook al geld aan het Rode Kruis en ik denk dat dat ook een goede organisatie is.
Overenthousiast meisje: O ja natuurlijk, maar kent u Vera van hierboven?
Ik: Nee die ken ik niet.
Overenthousiast meisje: Ze woont op de 8ste verdieping. Ken je haar echt niet??? O dat is zo’n aardig meisje! Zij doet ook mee en ze steunt al vier goede doelen! En die studenten daar (ze wijst richting het belastingkantoor) die doen ook bijna allemaal mee terwijl ze helemaal geen geld hebben. Een man hierboven steunt wel vijftien (!) goede doelen en toen voelde ik me wel een beetje schuldig want ik steun er zelf maar vier…
Zwijgzame jongen: De studentenflats zijn die kant op (hij wijst richting de studentenflats).
Overenthousiast meisje: O ik ben helemaal de weg kwijt hier!
Ik: Je wees net naar het belastingkantoor, daar kan je ook naartoe gaan. Zij hebben wèl duizenden euro’s! (ik lach om mijn eigen grap)
Overenthousiast meisje: Ja… maar doe je mee?
Ik: Nou ik denk er nog even over na, ik ben niet iemand die meteen beslist. Ik heb nog nooit van jullie organisatie gehoord dus ik ga jullie eerst even googelen.
Overenthousiast meisje: Ja nee natuurlijk dat begrijp ik. De website is www.vso.nl dus als je daar op wilt kijken. We lopen nog verder rond in deze flat dus als je geïnteresseerd bent kan je een formulier bij ons halen.
Ik: Oké prima, veel succes verder.
Overenthousiast meisje: Oké doei!

Ben ik nu een trut? Moet ik meer goede doelen steunen behalve die schamele vijf euro per maand die ik aan het Rode Kruis geef? Ik vind het hartstikke nobel dat mensen aan vijftien goede doelen geld doneren en dit meisje was ook zo goed voor de wereld. Maar daardoor heeft ze geen geld meer om een mooie bril te kopen of om naar India te gaan. Het is prima om moeder Theresa te spelen maar het moet wel leuk blijven vind ik! Om toch iets goeds te doen voor deze organisatie zal ik nog één keer de website vermelden: www.vso.nl En nu allemaal geld storten!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten