Koopzondag in de Ikea

Ik heb een saai leven. Als ik andere mensen moet geloven ben ik de enige. Je hoeft maar aan een willekeurig persoon te vragen hoe het gaat en het antwoord is: “Ja, druk druk druk druk druk.” Ik niet, ik heb het niet druk. Ik verveel me kapot! Wat ik ook altijd zo vervelend vind zijn die mensen die elk weekend een verjaardag hebben of een feestje. Hoe kun je in godsnaam ieder weekend een verjaardag hebben? Mijn vrienden zijn maar één keer per jaar jarig. Heb je dan 52 vrienden of ben je zo’n figuur die om elk wissewasje een feest geeft? Ik heb nieuwe sokken gekocht, hoera een feestje! Mijn oma heeft een nieuw kunstgebit, jee een feestje! Het kabinet is gevallen, joepiedepoepie een feestje! Ik ben blij als het weekend weer voorbij is zodat ik weer naar mijn werk kan. Niet dat ik een workaholic ben, maar op mijn werk heb tenminste interactie met mensen. In het weekend voel ik me opgesloten in mijn huis met mijn frustraties en gedachten.

Neem nu afgelopen zondag. Het was een nare druilerige stormachtige rotdag. Je kan niks doen in dit weer, je kan niet op het strand wandelen, je kan de stad niet in want alles is dicht, het enige wat je kan doen is op je reet zitten en tv kijken. Opeens kreeg ik het briljante idee om naar de Ikea te gaan! Ik weet niet of iemand weleens op zondag naar de Ikea is geweest maar ik zal je zeggen, het is de hel. Als je aan komt rijden bij de parkeerplaats dan weet je eigenlijk al dat het mis is. Alle plekken zijn bezet en met pijn en moeite kan je nog net je auto ergens kwijt. Je weet dat het in de winkel stampend druk moet zijn, want in één auto zitten gemiddeld 4 personen. De Ikea is namelijk een winkel voor gelukkige gezinnetjes. Als je single bent en nog niet depressief genoeg dan moet je op zondag naar de Ikea gaan. Wat een leuke jonge gelukkige gezinnen lopen daar rond. Ze hebben allemaal een hypotheek, een leuke baan en een grote gezinsauto die ook enorm handig is om de Billy boekenkast mee te vervoeren. Aan de andere kant kun je je natuurlijk afvragen of die mensen echt wel gelukkig zijn, want wie gaat er nou voor zijn lol op zondag naar de Ikea? Juist, mensen die niets beters hebben te doen zoals ik.

Ik ga regelmatig naar de Ikea. Je kan wel zeggen dat ik een Ikea-expert ben of een Ikea-deskundige. Als er ooit een praatprogramma wordt gemaakt over de Ikea dan ben ik de persoon die ze moeten bellen! Helaas zijn de mensen die op zondag naar de Ikea gaan geen experts, het is alsof ze de winkel voor het eerst zien. Tergend langzaam lopen ze door de paden alsof ze hun slow motion knop hebben ingedrukt. Ze blijven urenlang staren naar een Billy boekenkast terwijl ik bij mezelf denk: je moet de Büsta hebben! Met het papieren meetlintje wat je bij het informatiepunt kunt pakken meten ze de maat van de kast terwijl de afmetingen gewoon op het kaartje staan. Het zijn zulke klunzen! In het restaurant ook. Dan sta je in de rij voor het buffet en sommige mensen presteren het om urenlang na te denken over wat ze willen eten. Alsof ze in een drie sterren restaurant zitten. Als je gaat eten bij de Ikea weet je van te voren toch al dat je Zweedse balletjes met patat en cranberrycompote wil? Of niet dan!
Je kunt deze mensen vergelijken met zondagsrijders. Zondagsrijders zijn ook traag, onzeker, weten niet precies waarneer ze er af moeten of op welke baan ze het beste kunnen rijden. Mensen die dagelijks in de auto zitten herkennen een zondagsrijder van 3 kilometer afstand. Ik herken een zondag-Ikea-klant van een kilometer afstand!

Uiteindelijk kwam ik weer veilig in Zaandam met een Malm ladekast en een hele hoop andere spulletjes die ik eigenlijk helemaal niet nodig had. (Dat is het risico van naar de Ikea gaan.) En toen bleek dat de Malm ladekast wel erg zwaar was. Het is geen pretje om met storm en regen een zware doos uit je auto te tillen en je flat in moet sjouwen, maar uiteindelijk heb ik met veel gevloek en getier de kast in mijn slaapkamer gezet. De volgende uitdaging is de kast in elkaar zetten. Dat wordt nog een heel karwei, ik snap namelijk niets van die tekening die erbij zit. Maar voorlopig ga ik hier mijn vingers niet aan branden. Ik stel dit klusje uit totdat ik me weer een keer verveel ,zo moet je je leven toch een beetje spannend en uitdagend houden. Ik kijk uit naar het volgende saaie, regenachtige weekend. Of is er iemand nog een feestje geeft?