Brasil… bye bye bye bye bye bye bye bye!

De leukste wedstrijden zijn diegene waarvan je niet verwacht dat ‘wij’ ze gaan winnen. Twee jaar geleden op het EK hadden we dat gevoel al toen we in de Poule des Doods zaten. We konden nooit winnen van Frankrijk en Italië! En toen we dat toch glansrijk deden ging heel Nederland uit zijn dak. We konden zomaar een Europeesch Kampioen worden als we zo door gingen. Helaas was de euforie van korte duur toen we er in de kwart finale tegen Rusland uit lagen.

Dit jaar was geheel anders. De ploeg van Bert van Marwijk was gefocust en gecontroleerd. Ze wonnen alle poulewedstrijden wel maar niet glansrijk en niet met de allure van 2 jaar geleden. De kriebels in mijn buik bleven uit, er was geen enkele spanning voor de wedstrijd en na de wedstrijd bleef er een leeg gevoel achter. We wonnen wel, maar het deed me niets.
Toen de achtste finale tegen Slowakije kwam en we vanaf dat moment uitgeschakeld konden worden werd het al iets spannender. Slowakije had een aantal gevaarlijke kansen die fantastisch door Stekelenburg werden gered. Hij was op dat moment mijn held en ik wilde met hem trouwen. De rest van de wedstrijd was saai en gecontroleerd en we wonnen (uiteraard) met 2-1.

Brazilië zou onze volgende tegenstander worden. Een ploeg die op papier het beste is. Een ploeg die met zijn hart speelt en waar miljoenen Brazilianen hun hoop op hebben gevestigd. Ik dacht voordat de wedstrijd begon dat Nederland niet zou gaan winnen. Mijn vader dacht dat ze niet zouden winnen, mijn collega’s dachten dat ze niet zouden winnen en mijn vriendinnen waarmee ik die avond de wedstrijd zou gaan kijken dachten dat ze niet zouden gaan winnen. Ons voorgevoel werd nog eens bevestigd toen we in de eerste helft met 0-1 achter kwamen te staan. Teleurgesteld en gutsend van het zweet (want het was de heetste dag van het jaar zat ik op de bank. Zie je wel, dacht ik, ze kunnen die Brazilianen niet aan.
In de tweede helft sloeg de wedstrijd ineens om. Nederland was feller en had weer controle over het spel. Toen we met 1-1 gelijk maakten wist ik niet meer waar ik het had. We maakten nog een kans! Misschien werden het wel penalty’s, maar toch: we maakten weer een kans. Een aantal hartaanvallen verder, want zo spannend was het, maakte Sneijder 2-1. We wisten niet meer hoe we het hadden. Juichend en schreeuwend sprongen we door de huiskamer! Van een 0-1 achterstand naar 2-1 voorsprong, dat was ongelofelijk! Nederland heeft van Brazilië gewonnen met 2-1!!!

Na de wedstrijd gingen met een boot door Amsterdam varen alwaar we het volgende zongen: Brasil… bye bye bye bye bye bye bye bye… Zie ook het bijbehorende youtube filmpje. http://www.youtube.com/watch?v=QV-Cc2jFvzw

Dinsdag is de halve finale tegen Uruguay, die gaan ze natuurlijk winnen. En dan de finale: Duitsland, Argentinië of Spanje, wat zal het worden? Het enige wat ik wel weet: Nederland wordt wereldkampioen!