Beroemd

Regelmatig kijk ik naar lullige tv-programma’s waarin BN-ers vragen moeten beantwoorden over Holland, over elkaar of ze moeten een IQ-test afleggen. Terwijl ik vanaf mijn bank die programma’s bekijk denk ik: Daar had ik ook bij moeten zijn! Als jong meisje heb ik altijd al beroemd willen worden. Ik zong, danste, deed aan toneel en dagdroomde altijd dat de hele wereld van me zou houden. Ik wilde dat iemand mij zou interviewen, dat ze mij zouden vragen voor praatprogramma’s, dat fotografen in de rij staan om foto’s van me te maken, dat kledingontwerpers wilden dat ik hun creaties droeg naar gala’s en premières. Als kind keek vroeger met de hele familie naar WakuWaku, een tv programma waarin BN-ers vragen moeten beantwoorden over dieren. Stilletjes bedacht ik me wat ik zou antwoorden als ik daar zou zitten. Helaas is WakuWaku al een tijd niet meer op tv en ben ik nog steeds een hele onbekende Nederlander.

Het ziet er zo gezellig uit allemaal. Linda de Mol die een programma presenteert en continu hysterisch lacht, Jeroen van Koningsbrugge die een vast panellid is en altijd grappig moet zijn, een live band die allerlei Hollandse liedjes speelt en een publiek vol fans die allemaal meezingen. Iedereen die aan dat programma meewerkt moet wel volstrekt gelukkig zijn. Of je nou cameraman bent of kantinevrouw, het voelt als eensgezindheid ten top. Ik kan mij niet indenken dat daar iemand ongelukkig is. Wie ben ik was eigenlijk zo’n zelfde programma. Een spelletje waarbij het niet ging om het winnen maar om het lachen. André van Duin maakte alleen maar grappen en Ron Brandsteder lag met rood opgezwollen hoofd onder de tafel van het lachen. Ieder mens wilde op dat moment daarbij zijn om ook zo’n lol te hebben. Helaas voor de Onbekende Nederlander was dit programma exclusief voor bekende mensen.

Neem nu de Wereld draait door, weer zo’n programma waar je alleen in komt als je iets hebt bereikt. Zou het niet fantastisch zijn om naast Matthijs van Nieuwkerk te zitten en op z’n Matthijs van Nieuwkerkiaans geïnterviewd te worden? Wat zou ik graag tafeldame willen zijn en me bemoeien met alle gesprekken die er gevoerd worden. Maar ja, tafeldames moeten ook bekend zijn en dat ben ik niet. Het enige wat je niet moet doen bij De wereld draait door is als muzikant je liedje spelen daar. Ten eerste mag je maar één minuut spelen waardoor je het liedje moet inkorten en dus verneuken, het geluid is daar slecht en Matthijs weet je band altijd wel te vergelijken met een band waar je een zelf een bloedhekel aan hebt. Zo vergeleek hij gister het Nederlandse bandje Destin uit Tilburg, wat vrolijke pop/rock muziek maakt, met de Duitse band Tokio Hotel die symfonische emo-rock maakt. Elke doofstomme stratenmaker kan horen dat die twee bands totaal niet op elkaar lijken, maar waarom maakte Matthijs van Nieuwkerk die vergelijking? Omdat hij het haar van de twee zangers op elkaar vond lijken. De zanger van Destin reageerde keurig politiek correct en zei dat hij begreep dat Matthijs die vergelijking maakte, maar als ik de zanger van Destin was geweest dan had ik Matthijs toch even een lichte corrigerende tik gegeven. Dus mijn advies aan muzikanten: treedt niet op in de Wereld draait door.

Waarom zijn alle leuke programma’s voor BN-ers en mogen ON-ers alleen meedoen aan stomme progamma’s zoals Lingo, Help mijn man is klusser en Vermist? Vroeger, heel vroeger, was Wie is de Mol nog voor Onbekende Nederlanders maar blijkbaar vonden ze dat een slecht concept. De laatste jaren mogen er alleen maar Beetje Bekende Nederlanders naar Japan en Mexico om mee te doen aan Wie is de Mol. Het is niet eerlijk. Ik wil ook gevraagd worden voor deze programma’s, maar hoe word ik een Bekende Nederlander? Ik ben een mislukte kunstenaar. Laatst zei iemand tegen me dat ik geen mislukte kunstenaar was maar gewoon een amateur kunstenaar. Nou ik zal je zeggen: Ik ben een mislukte amateur kunstenaar. Dan hebben we nog cabaret. Toen ik zestien was en met twee vriendinnen een cabaretgroepje had vond iedereen ons grappig en leuk. Nu ik volwassen ben en nog steeds hetzelfde niveau heb als toen vinden mensen me opeens niet grappig meer. Wat verwachten ze dan van me? Dat ik beter word en dat ik groei in het vak? Dat gaat het ook niet worden helaas. Ik wilde ook nog singer/songwriter worden maar heb gemerkt dat het lastig is als je matig zingt en slecht gitaar speelt. We kunnen eigenlijk de conclusie trekken dat ik nooit beroemd zal worden omdat ik gebrek heb aan talent. Hierdoor kan ik nooit meedoen aan de inzamelingsactie voor Haïti, tafeldame zijn bij De wereld draait door of gerankt worden bij Ranking the Stars. De allerlaatste hoop die ik koester is dat ik ooit een succesvolle columniste word…