Overbuurman

Ik heb besloten om me meer te gaan verdiepen in het leven van mijn overbuurman. Waarom in hemelsnaam? Dat zal ik u vertellen. Omdat ik gefascineerd ben in vreemde types en zeldzame diersoorten en geloof me: mijn overbuurman is een zeer uniek exemplaar.
Laat ik kort even vertellen waarom ik in hem geïnteresseerd ben geraakt. Tegenover mijn appartementencomplex (waar tussen twee haakjes succesvolle jonge carrière mensen wonen) staat een flat met tijdelijk sociale huurwoningen. Deze woningen zijn voor mensen die om de een of andere reden niet zichzelf van onderdak kunnen voorzien en tijdelijk hier geplaatst worden. Tijdens de verbouwing in mijn nieuwe huis hadden we al ontdekt dat er een man in de flat aan de overkant woont die van 9 uur ’s ochtends tot 9 uur ’s avonds tv aan het kijken was. Ik had twee weken vrij genomen voor de verbouwing en geloof me: hij kijkt iedere dag, de hele dag, tv. En sinds er overdag niets anders te zien is dan Telsell reclames ga ik er vanuit dat deze meneer al zijn uitkeringsgeld besteed aan FlavorWave’s, Ab-shapers, Zumba-dvd’s en uiteraard ook de Snuggie! Ja ja mensen, daar istie weer! Maar het kan zijn dat ik deze meneer totaal verkeerd inschat. Misschien is hij juist heel spiritueel en belt hij elke dag naar Astro tv om een kaartlegging te laten doen. In ieder geval is deze overbuurman volkomen normaal in mijn ogen. Anders dan zijn psycho-buurman die links van hem woont!

De eerste keer dat ik deze psycho-overbuurman zag was drie uur ’s middags op oudjaarsdag. Een mooie dag om lekker op te bank te hangen en filmpjes te kijken. En terwijl ik midden in mijn film zat zag ik een man met een rode winterjas en een rood honkbalpetje op zijn besneeuwde balkon staan. Dat vond ik verdacht. En omdat de rode winterjas continu in mijn rechterooghoek verscheen besloot ik om de aandacht even van mijn film naar de man te verplaatsen. Wat was deze man aan het doen? Hij was vuurpijltjes van zijn balkon aan het afschieten. Hij was helemaal alleen, het was drie uur ’s middags en hij schoot vuurpijltjes af. Ik dacht in eerste instantie: wat leuk, vuurwerk! Maar het waren zielige kleine vuurpijltjes die slechts anderhalve meter in de lucht vloog en niets meer dan een klein rookwolkje achterlieten. Geen harde knal, geen mooie sterren, alleen een pufje rook. Als de meneer nou één of twee pijlen uitprobeerde, om ze te testen ofzo, dan had ik het nog redelijk normaal gevonden, maar hij ging een half uur door met pijltjes afschieten! Daarna ging hij naar binnen en ik ging me weer met mezelf bemoeien totdat ik me in mijn slaapkamer ging om kleden voor het Oud&Nieuw feest. Daar stond hij weer, op zijn balkon, vuurpijltje af te schieten met zijn rode jas aan en zijn rode petje op. Wat is dit voor ’n kansloos figuur? Waarom doet iemand dit? En hoeveel van die kansloze vuurpijlen had hij wel niet gekocht van zijn uitkering? Maar goed, waarschijnlijk was er een logische verklaring voor dit gedrag. Misschien zit ie in z’n midlife en gedraagt hij zich als een veertienjarige. Of het is gewoon zijn hobby.

Een paar dagen later liep ik richting het station om te gaan winkelen. Ik woon op 2 minuten van het station en als ik daar doorheen loop kom ik in het centrum van Zaandam. Ik liep op een voetgangerspad die schuin door een grasveld loopt. Achter me hoorde ik een sloffend geluid. Het geluid werd steeds harder en harder en ik dacht: wie produceert er zoveel geluid tijdens het lopen? Hij kwam steeds dichterbij totdat ik het sloffen naast me hoorde. Het was de man met de rode jas en het rode petje die me inhaalde! Er verscheen een brede glimlach op mijn gezicht en ik kon mijn lachen bijna niet inhouden. De man liep raar sloffend voor me uit. Opeens ging hij langzamer lopen. Lag dat aan mij? Had ik toch hardop gelachen? Hij stond stil, draaide zich om en liep terug. Op dat moment wist ik het 100% zeker: deze man is helemaal gestoord!

Wat nu? Wat moet ik doen nu ik weet dat ik een gestoorde overbuurman heb? Misschien moet ik een verrekijker kopen en kijken wat hij in huis doet. Of hem achtervolgen als hij zijn huis verlaat, kijken waar hij naartoe gaat. Of ik moet zijn telefoonnummer achterhalen en hem ’s nachts wakker bellen. Of ik koop een luchtbuks en schiet kogeltjes tegen zijn raam aan, kijken of hij reageert. Ik kan ook een geitenhart in een envelop doen en die in zijn brievenbus gooien.
Toch wel een beetje eng hoor zo’n gestoorde man die tegenover me woont. Ik hoop niet dat er nog meer van die psycho’s bij mij in de buurt wonen ;-)